Met veel pijn in ons hart moeten we u mededelen dat Saskia Koppelaar-Siebers afgelopen donderdag, op 20 januari jl. is overleden. Onze bevlogen initiatiefnemer en voorzitter van de stichting De Nederlandse Portretprijs is niet meer. Ze laat ons aangedaan achter.

Zoals enkelen van u wellicht wisten, was Saskia al geruime tijd ernstig ziek. Ze pareerde haar ziekte en behandelingen evenwel op een geweldige manier; ze ging niet bij de pakken neer zitten en was vol goede moed. Al haar energie bleef gericht op haar doel: het promoten van hedendaagse portretkunst. Zoals u weet gebeurde dat via de organisatie van de tweejaarlijks portretprijs en via tentoonstellingen die parallel daaraan werden gehouden. En dan waren er nog de vele zijdelingse activiteiten zoals het ‘Weekend van het Portret’. Wij bestuursleden stonden haar zo goed mogelijk bij om dit ideaal te realiseren. Zij wist ons daarbij goed te coachen, ook nadat corona een hinderlijk obstakel was geworden.

Wij respecteerden Saskia enorm om haar ondernemingszin en enthousiasme, haar volharding en vermogen om ook anderen te overtuigen en aan te sturen. Dat deed ze vanuit een positieve grondhouding die ze ook uitstraalde. Saskia was als een moederspin in een web van talrijke connecties die DNP onderhield. Knap hoe zij al die draden bij elkaar wist te houden en het overzicht daarbij behield. En het was ook goed hoe ze behalve idealistisch op de juiste momenten realistisch kon zijn.  

Ons respect voor haar sloeg om in bewondering over hoe zij omging met keiharde tegenslag. Met goede hoop stelde ze zich teweer tegenover haar ernstige ziekte en dito behandelingen. Gelukkig hebben we afgelopen 1 oktober bij het diner in de Kompaszaal samen met leden van de Raad van Toezicht, (oud)juryleden en andere betrokkenen haar bevlogenheid door dik en dun eindelijk weer eens live kunnen uitspreken en haar kunnen toeklinken.

Wij gedenken in Saskia een krachtige persoonlijkheid die ook in de toekomst voor De Nederlandse Portretprijs een inspirerend voorbeeld zal blijven.