Hoe zou je je omschrijven als kunstenaar?

Ik ben een schilder.

Sinds wanneer ben je actief als kunstenaar?

Ik ben in 1990 afgestudeerd aan de kunstacademie te Breda. Na mijn afstuderen was er geen regeling voor jonge kunstenaars, als je niet in aanmerking kwam voor een subsidie of uitkering belandde je op de arbeidsmarkt of koos je voor omscholing. Ik koos voor een parttime baan en daarnaast was ik altijd in mijn atelier met kunst bezig. Hoewel ik afgestudeerd ben in de richtingen grafische technieken en schilderen heb ik me tot 2015 met andere disciplines bezig gehouden. Naast grafisch ontwerpen, webdesign en illustreren, heb ik in die tijd vooral ruimtelijk gewerkt. Pas in 2015 ben ik me op het schilderen gaan storten (met als bijbaantje postbode).

Wat was je verwachting voorafgaand aan deelname aan de Portretprijs?

Mijn verwachtingen voorafgaand aan deelname waren niet zo hoog. Ik had al 4 keer eerder meegedaan en ik werd steeds afgewezen.

Hoe zie jij het belang van portretkunst in Nederland en de rol van DNP daarin?

In 2023 trok ik de conclusie dat ik maar beter nooit meer mee kon doen omdat mijn stijl blijkbaar niet in de smaak viel. Maar in 2025, na 2 jaar, was ik die teleurstelling allang weer te boven en schreef ik me (gelukkig) ook gewoon weer in.

Hoe was het om de prijsvermelding in ontvangst te nemen?

Dat was geweldig; het was al geweldig om genomineerd te zijn. Om vervolgens uit die laatste 50 gelicht te worden door een eervolle vermelding te krijgen maakt me nog steeds erg blij. Ik loop nog steeds op wolken.

Hoe was de reactie van je omgeving op de uitslag?

Veel felicitaties en veel lof. Hoewel veel mensen niet eens wisten van het bestaan van DNP merk ik dat mijn prestatie veel waardering krijgt.

Heeft deelname aan DNP meer aandacht voor je werk gegenereerd?

Op socialmedia en aan het aantal website bezoeken zie ik dat er meer naar mijn werk wordt gekeken. Na de uitreiking heb ik ook een portretopdracht ontvangen, maar in een land met zo’n rijk verleden aan portretkunstenaars is het beschamend dat er niet meer aandacht voor de hedendaagse portretkunst is. Een gemiste kans als je het mij vraagt; er had allang een nationaal portret museum moeten zijn! Veel talent houdt zich bezig met het genre en er is een ruim publiek in geïnteresseerd. Veel cultuurdragers en media lijken meer geïnteresseerd in sensatie en trends die vooral vluchtig zijn. De rol van DNP vind ik van grote waarde. Niet alleen biedt DNP een belangrijk podium aan kunstenaars; de Portretprijs is ook iets om naar uit te kijken. Met hun activiteiten brengen ze de portretkunst steeds weer onder de aandacht en dat is goed; dat kan ook nooit genoeg zijn. DNP verdient zeker meer aandacht in de media, maar het zal net zo werken als met mijn deelname, vooral doorgaan en niet opgeven voordat het kwartje valt bij de media.

Zou je zelf nog iets willen toevoegen?

Als laatste wil ik DNP bedanken voor deze geweldige portretprijs 2025 ervaring!